گازهای پزشکی گازهایی هستند که در روش های پزشکی استفاده می شوند. عمدتا برای درمان، بیهوشی، رانندگی وسایل و ابزار پزشکی استفاده می شود. گازهای رایج عبارتند از: اکسیژن، نیتروژن، اکسید نیتروژن، آرگون، هلیوم، دی اکسید کربن و هوای فشرده.
نیتروژن کاربردهای پزشکی زیادی دارد و اغلب برای انجماد نمونه های بافتی مانند خون و سلول ها استفاده می شود. همچنین به عنوان منبع انرژی گاز برای تجهیزات پزشکی استفاده می شود.
دی اکسید کربن در پزشکی برای درمان اتساع شکم و روده بزرگ در طول لاپاراسکوپی و کولونوسکوپی فیبری استفاده می شود. علاوه بر این، می توان از آن برای کشت باکتری های آزمایشگاهی نیز استفاده کرد. همچنین می توان از دی اکسید کربن پرفشار برای سرما درمانی آب مروارید، بیماری های عروقی و غیره استفاده کرد.
به عنوان یک بی حس کننده استنشاقی، اکسید نیتروژن اغلب در عملیات های جزئی مانند کشیدن دندان و بخیه ضربه ای استفاده می شود. پس از مخلوط شدن با اکسیژن، می توان آن را به طور گسترده در زنان و زایمان، پرستاری، فیزیوتراپی، مرکز نجات حوادث و موارد دیگر استفاده کرد.